ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΖΟΤΖΟ!!!

ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ

 

Χελιδονάκι , κόψε μου ,

πού ‘χεις ουρά ψαλίδι

αχτίδες του ήλιου για κλωστή

να δέσω παπαρούνες

κρινάκια , μαγιολούλουδα

η άνοιξη γιορτάζει .

Θέτη Χορτιάτη

-         Χελιδονάκι μου γοργό

πού  ‘ρθες απ’ την έρημο ,

τι καλά μας έφερες ;

-         Την υγεία και τη χαρά

και τα κόκκινα τ’ αυγά .

Παραδοσιακό

Δόνι , δόνι ,

δόνι , χελιδόνι ,

έλα στο μπαλκόνι ,

φτιάξε τη φωλιά σου

και βγάλε τα πουλιά σου !

Άνοιξη

Γλυκό του Μάρτη μήνυμα ,

θ’ ανθίσει η πασχαλιά ,

θα λιώσουν τ’ άσπρα χιόνια ,

θα ‘ρθουν τα χελιδόνια .

Οι κάμποι θα ‘ναι πράσινοι ,

θα κελαηδούν πουλιά ,

θα βγουν ανθάκια χίλια

και τ΄ άσπρα χαμομήλια  .

Ωραία είναι η άνοιξη ,

ωραία είναι πολύ !

Κι ειν’ η καρδιά μας  όλη

κι αυτή ένα περβόλι .

Γλυκό του Μάρτη  μήνυμα ,

θ’ ανθίσουν πασχαλιές ,

χρυσό θα ‘ χει στεφάνι

ο ήλιος . Τι ομορφιές !

Πάσχα Κυρίου φτάνει ! …

ΑΡΙΘΜΗΣΗ ΜΕ ΤΑ  ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ

ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

Όταν ένα χελιδόνι συμβούλευε ένα αηδόνι να κατοικήσει κοντά του στις πόλεις των ανθρώπων, εκείνο ένιωθε τρόμο στην ιδέα και μόνο ότι θα είναι κοντά με ανθρώπους οι οποίοι κάποτε του είχαν στερήσει την ελευθερία του! Το συμπέρασμα του μύθου είναι: Μια κακή εμπειρία πολλές φορές μας κάνει να αντιπαθούμε ακόμη και κάτι που πιθανόν να είναι καλό. ΄Ή όπως λέει στο αρχαίο κείμενο: Ὅτι τὸν λυπηθένθα ἔκ τινος τύχης καὶ τὸν τόπον φεύγειν ἐθέλειν ἔνθα ἡ λύπη συνέβη.

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΕΛΙΔΟΝΑΚΙ

 

Το χελιδονάκι

Διδακτική αξιοποίηση του έμμετρου παραμυθιού της Δέσποινας Γκουτζολίκα

Μια φορά και έναν καιρό
σε ένα σπίτι φιλικό
ήρθε ένα χελιδονάκι
για να φτιάξει ένα σπιτάκι.

Όλη μέρα κουβαλούσε
τη φωλίτσα του κεντούσε
και ποτέ δε σταματούσε.
και το βράδυ ονειροπολούσε.

Είχε μακριά μαύρα φτερά
και μια ψαλιδωτή ουρά.
Όμως το στολίδι του ήταν η άσπρη η γραμμή
που είχε κάτω από την πλάτη του την καμαρωτή.

Είχε έρθει από μακριά
από μια χώρα του νοτιά.
Ήρθε να χτίσει τη φωλιά
και να μεγαλώσει τα μικρά του τα παιδιά.

Όταν κάποιος του μιλούσε
τον κοίταζε και κελαηδούσε
με αυτήν τη μαγική φωνή,
έκανε τους πάντες να στέκουν χαμογελαστοί.

Έτσι το είχε δει
και η μικρούλα η Λιλή.
Το άκουσε μια μέρα που κελαηδούσε
όταν βγήκε στην αυλή
να παίξει με τη φίλη της την κολλητή.

Από τότε κάθε μέρα το παρατηρούσε
και μερικές φορές το βοηθούσε.
Του πήγαινε κλαδιά
για να φτιάξει μια γερή φωλιά
για να μείνουν τα παιδιά του
και να μεγαλώσει η φαμελιά του.
 
Έτσι στιγμή με τη στιγμή
έγιναν φίλοι καλοί.
Η Λιλή το βοηθούσε
και το χελιδονάκι για αντάλλαγμα της κελαηδούσε.

Όταν τελείωσε η φωλιά
δεν άργησε να γεμίσει με μωρά.
Τώρα το χελιδονάκι δεν είχε χρόνο να κελαηδά.
Έπρεπε να ταΐσει τα μικρά του τα παιδιά.
να ψάξει για σκουληκάκια
να τα βάλει στα μικρά τα στοματάκια.
Να μεγαλώσουν γρήγορα κι αυτά
και να ανοίξουν τα δικά τους τα φτερά.
Να φύγουν από τη δικιά του αγκαλιά
και να κάνουν τη δική τους φαμελιά.

Η μικρή Λιλή στενοχωρήθηκε πολύ,
τώρα πια δεν την κοιτούσε
ούτε καν της κελαηδούσε.
Έπρεπε να βρει μια λύση
για να την κερδίσει, να έχουν χρόνο πάλι μαζί
και να ξεκινήσει το τραγούδι και η γιορτή.

Η λύση δεν άργησε να ΄ρθει,
ήταν εύκολη  πολύ-
απλά δεν το είχε πιο νωρίς σκεφτεί.

Πήρε λίγα σκουληκάκια
και τα ΄βαλε κοντά στη φωλιά και στα μωράκια.
Έτσι το χελιδονάκι δεν θα κουραζόταν πολύ
ούτε θα έχανε χρόνο να αναζητήσει την τροφή.
 
Όμως μια μέρα που είχε δυνατή βροχή
το χελιδονάκι άργησε να ΄ρθει.
Το είδε η μικρή Λιλή, ότι είχε τραυματιστεί
στο φτερό του το δεξί.
Έτρεξε γρήγορα στη μαμά της
να της δώσει το τσαντάκι με τα ιατρικά της.
Πήγε πίσω στο χελιδονάκι
και του έβαλε μια γάζα στο φτεράκι που είχε τραυματιστεί
και έπρεπε γρήγορα να γιατρευτεί.
 
Κάθε μέρα του έκανε γυμναστική
για να είναι έτοιμο για την επιστροφή.
Γιατί ο καιρός είχε φτάσει
και έπρεπε τα παιδιά του να ετοιμάσει
να γυρίσουν στο νοτιά
και να φτιάξουν νέα φωλιά.

Το χελιδονάκι ευχαρίστησε τη μικρή Λιλή
και της ορκίστηκε ότι δεν θα ξεχάσει
ό,τι είχε κάνει για αυτή.
Πάντα θα την αγαπάει και θα την ευγνωμονεί
και του χρόνου την άνοιξη θα έρθει, να είναι πάλι μαζί.

Η Λιλή χάρηκε πολύ
που βρήκε για φίλο ένα τόσο καλόκαρδο πουλί.
Έτσι έκανε υπομονή να έρθει η εποχή
που θα το ξανασυναντούσε και θα το βοηθούσε
και το χελιδονάκι για αντάλλαγμα θα της κελαηδούσε.