ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ:
Η αμυγδαλιά, ο Βοριάς και η Άνοιξη.
Λαογραφική ιστορία της αμυγδαλιάς:
Αμυγδαλιά η νυφούλα του Βοριά..
Η Αμυγδαλιά ήταν μια όμορφη κόρη και κατοικούσε σ' ένα μεγάλο πύργο.
Η μητέρα της την είχε μονάκριβη, τη λάτρευε τόσο πολύ και δεν την άφηνε τον Χειμώνα να βγει έξω ούτε μια φορά, για να μην κρυώσει.
Έτσι η Αμυγδαλιά καθόταν τις χειμωνιάτικες μέρες πίσω από το τζάμι του παραθύρου της, μέσα στη ζεστασιά του δωματίου της και από κει έβλεπε τη βροχή να πέφτει, τον άνεμο να λυσσομανάει και πολλές φορές να ξεριζώνει τα δέντρα, το χιόνι να στροβιλίζεται και να ντύνει κάτασπρη τη γη, τα σπουργιτάκια να ψάχνουν με κόπο να βρουν κάτι για να τσιμπήσουν.
Μια μέρα ο Βοριάς, ο πιο ψυχρός από τους ανέμους που φυσάνε τη γη, έτυχε να περάσει έξω από τον πύργο, είδε την Αμυγδαλιά πίσω από το παράθυρό της, τον θάμπωσε τόσο πολύ η ομορφιά της, την αγάπησε κι έβαλε σκοπό να την παντρευτεί. Αλλά ... ποια κοπέλα θα δεχόταν να παντρευτεί τον άνεμο; Έτσι, ο Βοριάς αποφάσισε να μεταμορφωθεί σε άνθρωπο. Είχε μαγική δύναμη και το κατόρθωσε πολύ εύκολα.
Μεταμορφώθηκε λοιπόν σ' ένα ωραίο παλικάρι, σ' έναν ιππότη και μια μέρα στάθηκε έξω από το παράθυρο της Αμυγδαλιάς.
Η όμορφη κόρη θαμπώθηκε κι αυτή από την ομορφιά του παλικαριού και δεν άργησε να τον αγαπήσει.
- Γιατί δεν ανοίγεις το παράθυρό σου να σε δω από κοντά; τη ρώτησε μια μέρα ο Βοριάς.
- Δεν μπορώ, του απάντησε η Αμυγδαλιά. Όσο κρατάει ο χειμώνας η μητέρα μου δεν με αφήνει να βγω από το δωμάτιό μου, ούτε να ανοίξω το παράθυρο, γιατί είμαι πολύ ντελικάτη και θα κρυώσω. Θα πρέπει να περιμένεις να έρθει το καλοκαίρι.
- Το καλοκαίρι δεν περνώ από αυτά τα μέρη, της είπε ο Βοριάς. Να πεις στη μητέρα σου ότι θέλω να σε παντρευτώ και τότε θα σε αφήσει να βγεις από το δωμάτιό σου.
- Μα ... ποιος είναι αυτός ο νέος; τη ρώτησε η μητέρα της. Πως να σε παντρέψω με έναν άγνωστο; Κι έπειτα ... πως θα μπορέσεις να βγεις έξω με αυτόν το κρύο; Άφησε να ζεστάνει ο καιρός και τότε μπορείς να βγεις για να γνωρίσεις από κοντά το νέο που αγαπάς.
- Να βγω έστω και για λίγο, την παρακάλεσε η Αμυγδαλιά.
- Μην είσαι βιαστική κόρη μου, την συμβούλεψε πάλι η μητέρα της. Υπάρχουν τόσοι και τόσοι νέοι που θα ήθελαν να σε παντρευτούν. Μη δίνεις σημασία και τόση εμπιστοσύνη σε αυτόν τον άγνωστο.
Η Αμυγδαλιά όμως δεν άκουσε τη συμβουλή της μητέρας της και μια μέρα που εκείνη έλειπε από τον πύργο, ντύθηκε στα λευκά, άνοιξε την πόρτα κι έτρεξε να συναντήσει τον ιππότη της και να φύγει μαζί του...
Ο Βοριάς την έσφιξε στην αγκαλιά του μα ... ήταν τόσο παγωμένος και η Αμυγδαλιά ήταν τόσο άμαθη στο κρύο. Έτσι, δεν άργησε να παγώσει το σώμα της, να παγώσει η καρδιά της και να ξεψυχήσει... Δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι ο νέος που αγαπούσε ήταν ο Βοριάς, που παγώνει το κάθε τι στο πέρασμά του.
Ο θεός λυπήθηκε πολύ για το θάνατο της Αμυγδαλιάς και πάνω από τον τάφο της έκανε να φυτρώσει ένα δέντρο που πήρε το όνομά της. Από τότε, ακόμα και μέσα στο βαρύ χειμώνα, η αμυγδαλιά βιάζεται να ανθίσει. Τα λευκά της λουλούδια μοιάζουν με νυφικό πέπλο. Βιάζεται να συναντήσει τον αγαπημένο της Βοριά και να τον παντρευτεί. Κι εκείνος, όπως έκανε στη ζωντανή Αμυγδαλιά, παγώνει και μαραίνει χωρίς να το θέλει τα λουλούδια της.
Παροιμία
Πάντα πρώτη εγώ ανθίζω
και την άνοιξη καλωσορίζω...
Τι είναι ; Η αμυγδαλιά
Μες του χειμώνα την καρδιά
εγώ η μικρούλα αμυγδαλιά
ντύνομαι πρώτη στα λευκά
Βιάζομαι πολύ να ανθίσω,
την άνοιξη να συναντήσω,
τους καρπούς μου να σκορπίσω
\
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
με τα χεράκια της
κι εγέμισ' από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ' από άνθη...
Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ' άνθη...
Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μονάχη της θε να 'ρθει η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μονάχη της θε να 'ρθει...
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιχνιδάκια σου
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Σκυφτή γριούλα...
Γεώργιος Δροσίνης
Νεράιδα του χειμώνα
Αμυγδαλίτσα όμορφη
στα ροζ είσαι ντυμένη
μες το χειμώνα άνθισες
γιατί είσαι ευλογημένη.
Ελπίδα σ' όλους μοίρασες,
χαρά και τρυφεράδα
τα πέταλα σαν άπλωσες
στην κρύα τη λιακάδα.
Σε βλέπω απ' το παράθυρο
πως στέκεσαι γενναία
στη μέση της μικρής αυλής
νεράιδα μου ωραία.
Την άνοιξη προμήνυσες
στη μέση του χειμώνα
τον ήλιο, το ζεστό καιρό
και τα χελιδόνια.
ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ
Και μία συνταγή για εύκολα σοκολατάκια αμυγδάλου ή βραχάκια που μπορείτε να φτιάξετε και με τα παιδιά:
Υλικά συνταγής
500 γρ. κουβερτούρα
1. Απλώνουμε τους ξηρούς καρπούς σε μία λαδόκολλα που έχουμε στρώσει στη λαμαρίνα του φούρνου. Τους ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160οC για 12-15 λεπτά.
2. Αφήνουμε να κρυώσουν τελείως.
3. Τους ανακατεύουμε με τη στρωμένη κουβερτούρα και με δύο κουτάλια φτιάχνουμε μικρά βραχάκια επάνω σε λαδόκολλα και αφήνουμε να κρυώσουν.
Συνταγή Στέλιου Παρλιάρου
Καλή επιτυχία!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου